Op de alarmcentrale krijgen onze hulpverleners te maken met diverse vragen. Op onze afdeling Travel zijn de meldingen vaak onderdeel van een langer traject. Dit komt vooral doordat de mensen aan de andere kant van de lijn zich in het buitenland bevinden, wat de hulpverlening complexer maakt. Everita, onze expert op de afdeling Travel, deelt een ervaring die diepe indruk op haar heeft gemaakt:
Maar zelden heeft een zaak zoveel impact op mij gehad, en dat terwijl ik al meer dan 10 jaar bij VHD werk. Een tijdje terug kreeg ik rond het weekend een bijzonder dossier toegewezen. Mevrouw had een laatste wens om met haar man een mooie rondreis in Zuid-Europa te maken in hun camper.
Als wij op de alarmcentrale een telefoontje binnenkrijgen, betekent dat meestal maar één ding: iemand heeft dringend onze hulp nodig. Het bleek dat mevrouw ter plaatse ziek was geworden en werd opgenomen, waardoor ze de vakantie noodgedwongen af moesten breken. Na overleg met onze opdrachtgever is besloten de hulpverlening op te starten, omdat er sprake was van een laatste wensreis. Hiervoor bestaat niet altijd dekking.
Het persoonlijke aspect
Als team op de afdeling Travel hebben we intensief contact met hulpbehoevenden, waardoor we vaak de verhalen achter de meldingen te horen krijgen. Ook deze keer werd ik volledig meegenomen in het verhaal. Het raakte me diep toen ze vertelde dat haar eerste echtgenoot in het buitenland was overleden en dat ze dit nooit meer wilde meemaken.
“Wat kunnen we doen? We kunnen mevrouw daar niet laten.”
Bij sommige meldingen moeten we tussen de regels door lezen, maar bij deze melding was er geen twijfel mogelijk. We kwamen onmiddellijk in actie. Op de alarmcentrale streven we er altijd naar adequaat te reageren, maar verantwoord handelen staat op nummer één. Mevrouw wilde heel graag naar huis, en het was duidelijk dat we dit hoe dan ook moesten realiseren.
De juiste oplossing vinden
Natuurlijk kunnen wij niet het heft in eigen handen nemen, maar door mijn jaren ervaring en het overleg met de medische dienst, konden we wel snel reageren en tot de juiste oplossing komen. Je weet natuurlijk niet hoe lang iemand nog in het ziekenhuis ligt. Daarnaast is het ook niet menselijk om niets te doen in zo’n situatie. We zijn allemaal mensen en kunnen ons allemaal inleven: wat zou ik zelf in zo’n situatie willen, en hoe zou ik mij voelen? Het besluit werd genomen om een ambulancevlucht in te zetten. Je vraagt je misschien af: “Maar wat gebeurt er dan met de camper?” Die werd opgehaald en weer teruggereden.
Waarde kunnen bieden
“Everita, ik hou van je!”
Het meest bijzondere moment kwam toen de repatriëring in gang werd gezet. Ik werd gebeld op de alarmcentrale en kon aan de andere kant van de lijn de paniek horen. “Het vliegtuig is er nog niet!” Het bleek dat het vliegtuig tegenwind had. Ik stelde haar gerust: “Het vliegtuig komt speciaal voor jou.” Toen de broeders de ziekenhuiskamer binnenkwamen, hoorde ik haar zeggen: “Everita, ik hou van je!” Ik werd er emotioneel van. Het feit dat ik mensen op deze manier kan helpen, geeft me echt een gevoel van voldoening.
Nazorg en waardering
Nadat mensen weer terug zijn in Nederland, voeren wij een nazorggesprek. Mevrouw was ontzettend blij om weer thuis te zijn en kwam woorden tekort. Ze stond erop dat er taart op de afdeling kwam. Ook hoorde ik dat ze een foto van mij heeft gezien en dat er werd gezegd: “Kijk, dit is jouw engel.”
Ik vind het fantastisch om met een leuk team betekenisvol werk te verrichten. Kom jij ons team versterken? Wij zoeken nog collega’s voor diverse vacatures!
Lees ook andere 9+ verhalen.
Vanwege privacyoverwegingen zijn bepaalde gegevens weggelaten. Wij behandelen gevoelige informatie zorgvuldig en met respect voor de privacy van betrokkenen.
